بیوگرافی رونالدینیو – Ronaldinho

رونالدینیو (Ronaldinho) فوتبالیست سابق برزیلی است که در پست هافبک تهاجمی ، برای باشگاه‌های بارسلونا و آث میلان، و تیم ملی برزیل بازی می‌کرد. در این نوشته وب سایت اخبار تراکتور سازی تبریز شما را با بیوگرافی رونالدینیو ، ستاره فوتبال جهان، آشنا خواهد کرد، همراه ما بمانید.

نام	رونالدو ده آسیس موریرا
تولد	۲۱ مارس ۱۹۸۰
پدر	ژوائو دا اَسیس موریر
مادر	میگوئلینا اِلوی آسیس دو سانتس
فرزندان	۱
قد	۱٫۸۲ متر
وزن	۸۳ کیلوگرم
ملیت	پرتغال
پست	مهاجم
تیم ملی	پرتغال
گل‌ها	۳۲۸

بیوگرافی رونالدینیو

رونالدو دِ آسِس مورِیرا متولد ۲۱ مارس ۱۹۸۰، که به طور رایج با نام رونالدینیو گائوشو شناخته می‌شود، یکی از بزرگترین و مشهورترین فوتبالیست‌های تاریخ است. این بازیکن سابق برزیلی که به عنوان هافبک هجومی یا وینگر چپ بازی می‌کرد، به خاطر مهارت‌های بی‌نظیرش در دریبل‌زنی، دقت ضربات آزاد، استفاده از ترفندها، فریب‌ها، پاس‌های بدون نگاه و ضربات قیچی برگردان شناخته شده است. رونالدینیو همچنین به دلیل توانایی‌اش در خلق و به ثمر رساندن گل‌ها یکی از برجسته‌ترین و تاثیرگذارترین فوتبالیست‌های دوران خود به شمار می‌آید.

رونالدینیو کیست 

نام کامل : رونالدو ده آسیس موریرا

متولد :۲۱ مارس ۱۹۸۰

محل تولد : پورتو آلگره، ریو گرانده جنوبی، برزیل

رونالدینیو چه کسی هست 

رونالدینیو یک بازیکن فوتبال افسانه‌ای برزیلی است که به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و تأثیرگذارترین بازیکنان تاریخ فوتبال شناخته می‌شود. او در 21 مارس 1980 در پورتو آلِگره، برزیل به دنیا آمد و در دوران حرفه‌ای خود در تیم‌های بزرگ اروپایی و برزیلی مانند بارسلونا، آث میلان، و اتلتیکو مینه‌رو بازی کرد.

ملیت رونالدینیو

رونالدینیو ملیت برزیلی دارد.

اصالت رونالدینیو

رونالدینیو،اصالتاً برزیلی است.

قد رونالدینیو

رونالدینیو قد

قد رونالدینیو ۱٫۸۲ متر هست.

وزن رونالدینیو

رونالدینیو وزن

وزن رونالدینیو حدود ۸۰ کیلوگرم است.

سن رونالدینیو

رونالدینیو سن

رونالدینیو  در حال حاضر ۴۴ ساله است.

رونالدینیو

رونالدو دِ آسِس مورِیرا، که بیشتر با نام رونالدینیو شناخته می‌شود، در تاریخ ۲۱ مارس ۱۹۸۰ در شهر پورتو آلگره، پایتخت ایالت ریو گرانده دو سول در برزیل به دنیا آمد. خانواده او در ابتدا زندگی نسبتاً ساده‌ای داشتند.

مادرش، میگلینا الویی آسِس دوس سانتوس، یک فروشنده بود که پس از آنکه خانواده‌اش را بزرگ کرد، تصمیم گرفت تحصیلاتش ملبت را ادامه دهد و پرستار شود. پدرش، ژوآو دِ آسِس مورِیرا، کارگر کارخانه کشتی‌سازی و فوتبال بازی می‌کرد. او در باشگاه محلی اسپورت کلوب کروزِیرو بازی می‌کرد، اما زندگی حرفه‌ای او به موفقیت‌های بزرگی نرسید.

بچگی رونالدینیو

کودکی رونالدینیو

در همان سال‌ها، رونالدو با مهارت‌های بی‌نظیر فوتبالش توجه‌ها را جلب کرد. از همان سنین کودکی و در زمین‌های فوتبال خیابانی، او به خاطر مهارت‌های خارق‌العاده‌اش در کنترل توپ و حرکات چابک و جالب شناخته می‌شد.

در همان دوران، به دلیل اینکه همیشه کوچک‌ترین و جوان‌ترین بازیکن در تیم‌ها بود، لقب «رونالدینیو» (به معنای رونالدو کوچک) به او داده شد. علاقه شدید او به فوتسال و فوتبال ساحلی، به‌ویژه در جوانی، موجب شد تا تکنیک‌های ویژه‌ای را در کنترل توپ و تغییر جهت‌های سریع یاد بگیرد. این حرکات بعدها به بخشی از سبک بازی معروف او تبدیل شد.

نوجوانی رونالدینیو

اولین بار رسانه‌ها در سن ۱۳ سالگی به رونالدو توجه کردند. در یک بازی مشهور، او در پیروزی ۲۳–۰ تیمش مقابل یک تیم محلی، تمامی ۲۳ گل تیمش را به ثمر رساند. این بازی نقطه عطفی در شناسایی او به عنوان یک استعداد فوتبالی بزرگ بود. رونالدو در همان زمان‌ها برای مسابقات مختلف نوجوانان و جوانان در برزیل حضور داشت و با تیم‌های مختلف به رقابت می‌پرداخت.

زندگینامه رونالدینیو

او در مسابقات قهرمانی زیر ۱۷ سال جهان در مصر در سال ۱۹۹۷، که در آن زمان توجه ویژه‌ای به او جلب شد، توانست دو گل از روی ضربات پنالتی به ثمر رساند و به‌عنوان یک ستاره نوظهور شناخته شود. این مسابقات باعث شد تا نام رونالدینیو در محافل فوتبالی مطرح شود و به سرعت مسیرش برای ورود به دنیای حرفه‌ای فوتبال هموارتر شود.

زندگی رونالدینیو

شایعات و اخبار مختلف از همان زمان‌ها رونالدینیو را به عنوان یکی از بزرگترین استعدادهای برزیل معرفی کردند. در این دوران، او با نمایشی که از خود در زمین داشت، نوید یک دوران درخشان در دنیای فوتبال را می‌داد. 

رونالدینیو زندگی نامه

فوتبال او مملو از تکنیک‌های ناب، خلاقیت و حرکات غیرمنتظره بود که حتی بزرگترین تیم‌ها و بازیکنان حرفه‌ای را شگفت‌زده می‌کرد. مسیر پیشرفت او در دنیای فوتبال همچنان ادامه داشت و او بعدها به یکی از بزرگترین ستارگان تاریخ فوتبال تبدیل شد، با جوایزی چون توپ طلا و موفقیت‌های بین‌المللی فراوان.

خانواده رونالدینیو

زندگی خانوادگی رونالدو تغییرات زیادی را به خود دید زمانی که برادر بزرگترش، روبرتو، قراردادش را با باشگاه مشهور گریمِو امضا کرد. به دنبال این قرارداد، خانواده به محله‌ای مرفه‌تر در پورتو آلگره نقل‌مکان کردند که به آن‌ها خانه‌ای هدیه داده شد. 

رونالدینیو و مادرش

مادر رونالدینیو

پدر رونالدینیو

این هدیه از طرف باشگاه گریمِو بود تا روبرتو را ترغیب به ماندن در باشگاه کنند. با این حال، او به دلیل آسیب‌دیدگی‌های متعدد نتواست در دنیای حرفه‌ای فوتبال موفقیت زیادی کسب کند. زندگی رونالدو در سنین کودکی با یک تراژدی بزرگ روبه‌رو شد، چرا که پدرش در سن ۳۰ سالگی و در حالی که تنها ۸ سال داشت، در استخر خانه به دلیل ضربه‌ای که به سرش وارد شده بود، غرق شد و جان خود را از دست داد.

این حادثه تأثیر عمیقی بر زندگی رونالدو داشت و در آن زمان، روبرتو که خود یک فوتبالیست سابق بود، مسئولیت بزرگ کردن و حمایت از او را بر عهده گرفت.

رونالدینیو بیوگرافی

زندگی شخصی رونالدینیو

رونالدینیو، ستاره افسانه‌ای بارسلونا و یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال، همواره در داخل زمین و خارج از آن توجهات زیادی را به خود جلب کرده است. در دوران اوج فوتبال خود، رونالدینیو به دلیل مهارت‌های بی‌نظیر و سبک بازی منحصر به فردش در دل هواداران جا باز کرده بود.

اما در کنار تمام دستاوردهای فوتبالی‌اش، داستان‌های پرحاشیه‌ای از زندگی شخصی او نیز وجود دارد که توجه بسیاری از رسانه‌ها و طرفداران فوتبال را به خود جلب کرده است. یکی از جنجالی‌ترین داستان‌ها، تصمیم او برای ازدواج با دو زن در یک روز بود.

پارتنر رونالدینیو

رونالدینیو و همسرش

رونالدینیو در یک رابطه شش ساله با پریسیلا کوله‌هو، مدل معروف برزیلی، قرار داشت. در همان زمان، او با زن دیگری به نام بیتریس سوزا نیز وارد رابطه عاشقانه شده بود. نکته جالب اینجا بود که رونالدینیو تصمیم گرفت هر دو زن در خانه مجلل ۶ میلیون دلاری او در ریودوژانیرو زندگی کنند، و جالب‌تر این که هر دو زن این شرایط را پذیرفتند. این تصمیم رونالدینیو باعث بروز یک زندگی سه‌جانبه در خانه‌ای بزرگ و مجلل شد.

رونالدینیو پریسیلا کوله‌هو

پریسیلا و بیتریس در اتاق‌های جداگانه‌ای در این خانه بزرگ و لوکس زندگی می‌کردند و هر کدام روزهای متفاوتی را برای ملاقات با رونالدینیو اختصاص می‌دادند. در واقع، یکی از شگفت‌انگیزترین جنبه‌های این رابطه این بود که هیچ‌گاه هر دو زن در یک روز یا در یک اتاق با رونالدینیو حضور نداشتند.

مادر پریسیلا، ماریا، در یک مصاحبه پر سر و صدا جزئیات این رابطه پیچیده را فاش کرد و گفت: «رونالدینیو یک اتاق مخصوص برای خودش و پریسیلا داشت، و اتاق دیگری برای خود و بیتریس. آن‌ها هیچ‌گاه در یک تخت نمی‌خوابیدند. هر روز متعلق به یکی از آن‌ها بود و روز بعد نوبت دیگری بود.»

رونالدینیو بیتریس سوزا

ماریا همچنین افزود که رونالدینیو برای هر کدام از آن‌ها همان مقدار پول خرج می‌کرد و هدایای مشابهی به هر دو زن می‌داد. او یک بار برای هر دو زن یک ساعت رولکس خرید و از این طریق نشان داد که در رابطه با هر دو زن انصاف را رعایت می‌کند. این شرایط عجیب و غریب باعث شد تا خانواده پریسیلا دچار شرمساری شوند و وضعیت زندگی شخصی این ستاره فوتبال به موضوع بحث‌های داغ رسانه‌ای تبدیل شود.

با این حال، رونالدینیو هیچ‌گاه توجهی به انتقادات و واکنش‌ها نداشت. او به رابطه خود با هر دو زن ادامه داد و حتی برنامه‌ریزی کرد که با هر دو در یک روز ازدواج کند. با توجه به اینکه در برزیل ازدواج چند همسری غیرقانونی است و مجازات آن می‌تواند تا شش سال زندان باشد، این تصمیم رونالدینیو حتی بیشتر بر جنجالی بودن داستان افزود. او برای برگزاری این مراسم ازدواج خصوصی برنامه‌ریزی کرده بود و تصمیم داشت که مراسم را در مجتمع سانتا مونیکا در ریودوژانیرو برگزار کند.

دوست دختر رونالدینیو

رونالدینیو در سال ۲۰۱۷ هر دو زن را به طور رسمی نامزد کرد و همه چیز برای این ازدواج دوگانه برنامه‌ریزی شده بود. اما به دلایل نامشخص، این ازدواج هیچ‌گاه برگزار نشد و از آن زمان تا به امروز هیچ‌گونه توضیحی در مورد علت لغو مراسم داده نشده است. برخی گمانه‌زنی‌ها مطرح کردند که فشارهای رسانه‌ای و انتقادات اجتماعی ممکن است یکی از دلایل لغو این مراسم بوده باشد.

این داستان شگفت‌انگیز از زندگی شخصی رونالدینیو همچنان یکی از موضوعات پر بحث در دنیای فوتبال و رسانه‌ها است. تصاویری از این رابطه منتشر شده که صحت این داستان را تأیید می‌کند، اما در نهایت آنچه که باقی می‌ماند، یک سوال بزرگ است: چرا یک مرد با چنین محبوبیتی و در اوج دوران حرفه‌ای‌اش به چنین رابطه‌ای وارد شد؟ این داستان هنوز هم در ذهن‌ها باقی مانده و به یکی از پرحاشیه‌ترین بخش‌های زندگی شخصی این اسطوره فوتبال تبدیل شده است.

فرزندان رونالدینیو

رونالدینیو پدر یک پسر به نام ژوآئو است که در ۲۵ فوریه ۲۰۰۵ به دنیا آمد. مادر ژوآئو، ژاناína مندس، یک رقاص برزیلی است. جالب است بدانید که نام پسر رونالدینیو به یاد پدر مرحومش، ژوآو، که در حادثه‌ای تراژیک در دوران کودکی رونالدینیو از دنیا رفت، انتخاب شد.

این تصمیم نمادی از عشق و احترام عمیق رونالدینیو به پدرش بود. رونالدینیو در طول دوران حرفه‌ای خود همیشه به یاد پدرش بود و در بسیاری از مصاحبه‌ها از او به عنوان منبع الهام و حمایت روحی خود یاد می‌کرد.

پسر رونالدینیو

ژوائو مندس، پسر رونالدینیو، فوتبالیستی جوان و با استعداد است که به تازگی به عنوان یک پروژه توسعه‌ای برای باشگاه برنلی به انتقال به این تیم نزدیک شده است. جوائو، که در سال ۲۰۰۴ در برزیل متولد شده، فوتبال را از رده‌های جوانان فلومننزه آغاز کرد و سپس به آکادمی کروزیرو پیوست. در سال ۲۰۲۳، پس از یک آزمایش موفق در بارسلونا، به تیم جوانان این باشگاه پیوست.

اگرچه جوائو نتوانست برای تیم بزرگسالان بارسلونا بازی کند، اما با استعداد و پتانسیل بالای خود توجه باشگاه‌های مختلف را جلب کرد. در نهایت، قرارداد یک ساله‌اش با بارسلونا در ژوئن ۲۰۲۴ به پایان رسید. اکنون، جوائو آماده است تا به برنلی بپیوندد و در این باشگاه به عنوان یک بازیکن پروژه‌ای و در راستای پیشرفت و رشد شخصی خود، به فوتبال حرفه‌ای ادامه دهد.

بچه های رونالدینیو

با توجه به نام بزرگ پدرش، رونالدینیو، جوائو تحت توجه زیادی قرار دارد، اما او همچنان با چالش‌های زیادی برای اثبات خود روبرو خواهد بود. انتقال او به برنلی بیشتر به عنوان یک گام در مسیر رشد و توسعه‌اش به شمار می‌آید.

ثروت رونالدینیو

رونالدینیو، ستاره افسانه‌ای فوتبال برزیل که اکنون بازنشسته است، با یک ارزش خالص ۹۰ میلیون دلار یکی از پردرآمدترین بازیکنان تاریخ فوتبال به شمار می‌رود. او در دوران حرفه‌ای خود به عنوان بهترین بازیکن جهان شناخته می‌شد و دو بار به عنوان بازیکن سال فوتبال جهان (در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵) برگزیده شد. رونالدینیو عضو تیم قهرمان جام جهانی ۲۰۰۲ برزیل بود که همراه با رناتو، ریواردو و دیگر ستارگان برزیلی، افتخار جهانی را برای کشورش به ارمغان آورد.

اگرچه دوران فوتبال او پر از افتخارات و موفقیت‌ها بود، اما ارزش خالص و درآمدش نیز به لطف قراردادهای مختلف تبلیغاتی، برند شخصی و فعالیت‌های تجاری به یک رقم چشمگیر رسید. رونالدینیو نه تنها به خاطر مهارت‌های فوق‌العاده‌اش در زمین فوتبال بلکه به دلیل شیوه زندگی خاص و حضور در عرصه‌های مختلف رسانه‌ای به یک نماد جهانی تبدیل شد.

خانه های رونالدینیو

رونالدینیو، ستاره سابق فوتبال جهان که اخیراً کفش‌های خود را برای همیشه آویزان کرد و پس از ۲۰ سال دوران حرفه‌ای در دنیای فوتبال، به زندگی شخصی خود پرداخت، علاوه بر جمع‌آوری جوایز معتبر در دنیای فوتبال، علاقه زیادی به جمع‌آوری اشیاء لوکس و املاک دارد.

برخی از املاک رونالدینیو به عنوان خانه‌های لوکس و مجلل شناخته شده‌اند که با امکانات کلاس جهانی تجهیز شده‌اند و او در طول دوران بازی خود از آنها استفاده کرده است. در اینجا به معرفی سه خانه لوکس که رونالدینیو مالک آنهاست، پرداخته‌ایم:

خانه ی رونالدینیودر کاستلدفلز

این خانه لوکس با چشم‌اندازی زیبا به ساحل اسپانیا، در شهر کاستلدفلز و حدود ۲۰ دقیقه دورتر از بارسلونا واقع شده است. این ملک دارای یک سالن پذیرایی وسیع، استخر روباز با دید مستقیم به دریای مدیترانه، سونا و مبلمان با کیفیت بالا است. یک مکان ایده‌آل برای لذت بردن از زیبایی‌های طبیعی و آرامش در کنار امکانات مدرن.

رونالدینیو خانه بوژیوال

این خانه مجلل در شهر کوچک بوژیوال، واقع در فاصله حدود ۱۰ مایلی از مرکز پاریس، فرانسه قرار دارد. این ویلا با مساحت ۱۰,۸۰۰ فوت مربع، دارای امکانات لوکسی همچون سونا ترکی، استخر سرپوشیده و تجهیزات کامل رفاهی است. خانه‌ای که رونالدینیو برای آن مبلغی معادل ۱۶.۵ میلیون دلار پرداخت کرده است.

خانه رونالدینیو ریودوژانیرو

این خانه لوکس در منطقه بارا دا تیجاکا، در شهر ریودوژانیرو واقع شده است و با استانداردهای بالا ساخته شده است. این کاخ با مساحت ۱,۰۰۰ متر مربع شامل استخر با جکوزی، منطقه باربیکیو، سینما خانگی، شومینه، دفتر کار، اتاق ماساژ و سونا است. همچنین رونالدینیو این خانه را برای اجاره به مدت یک شب به مبلغ حدود ۱۵ میلیون دلار در زمان برگزاری جام جهانی ۲۰۱۴ در برزیل قرار داده بود.

این املاک نشان از سبک زندگی لوکس و پرهیجان رونالدینیو دارند، جایی که او می‌تواند در کنار موفقیت‌های فوتبالیش از راحتی و آرامش زندگی لوکس خود لذت ببرد.

ماشین رونالدینیو

ماشین های رونالدینیو

رونالدینیو، اسطوره فوتبال برزیل، ممکن است با مشکلات مالی روبرو شده باشد، اما همچنان کلکسیونی از خودروهای لوکس دارد که می‌تواند به آن تکیه کند.

برنده توپ طلا، که حالا 43 ساله است، در سال 2018 برخی از خودروهای خود را از دست داد، چرا که نتواسته بود جریمه‌ای که توسط یک سازمان خیریه تحت نام او اعمال شده بود، پرداخت کند.اما در طول سال‌ها، رونالدینیو خودروهای حیرت‌انگیزی را به نمایش گذاشته است و هنوز هم به عنوان مالک برخی از لوکس‌ترین و سریع‌ترین خودروها شناخته می‌شود.

• بوگاتی ویلون 1.6 میلیون پوندی
• رولز رویس کالیان 300 هزار پوندی
• لامبورگینی آونتادور 271 هزار پوندی
• خودروهای دیگر در کلکسیون رونالدینیو

رونالدینیو تابعیت اسپانیایی

در سال ۲۰۰۷، رونالدینیو تابعیت اسپانیایی را دریافت کرد، که این اقدام در پی زندگی و فعالیت حرفه‌ای او در بارسلونا و زندگی طولانی‌مدتش در اسپانیا صورت گرفت. این تصمیم به رونالدینیو این امکان را داد که به‌عنوان یک شهروند اسپانیایی در این کشور زندگی کند و از امکانات و فرصت‌های مختلف اجتماعی بهره‌مند شود.

 دین رونالدینیو

علاوه بر فعالیت‌های سیاسی، رونالدینیو همیشه نسبت به دین و مذهب پایبند بوده است. او که از دوران کودکی در یک خانواده مذهبی بزرگ شده بود، به‌طور طولانی‌مدت از کلیسای کاتولیک حمایت کرده است.

در سال ۲۰۲۳، رونالدینیو تصمیم گرفت مراسم تعمید خود را در کلیسای کاتولیک برگزار کند. این مراسم که یک حرکت نمادین و مذهبی بود، نشان‌دهنده ارتباط عمیق او با دین و ایمان بود. او در مصاحبه‌های مختلف اشاره کرده بود که اعتقاد به خدا و ایمان مذهبی‌اش در دوران سختی‌ها و موفقیت‌هایش، راهنمای او بوده است.

عکس پروفایل رونالدینیو

عکس رونالدینیو فوتبالیست

عکس خانوادگی رونالدینیو

عکس رونالدینیو و فرزندانش

عکس ماشین های رونالدینیو

عکس های رونالدینیو

عکس رونالدینیو

عکس جذاب رونالدینیو

والپیپر رونالدینیو

رونالدینیو والپیپر 

والپیپر رونالدینیو فوتبالی 2025 

والپیپر رونالدینیو برای کامپیوتر

wallpaper R10

wallpaper hd Ronaldinho

Ronaldinho wallpaper

Ronaldinho wallpaper for phone 

Ronaldinho wallpaper for laptop 

Ronaldinho wallpaper 4k 

شبکه های اجتماعی رونالدینیو 

پیج اینستاگرام رونالدینیو

فیسبوک رونالدینیو

توییتر رونالدینیو

• آدرس پیج رونالدینیو در شبکه اجتماعی اینستاگرام: ronaldinho@ ✅
• آدرس پیج رونالدینیو در شبکه اجتماعی توییتر: 10Ronaldinho@ ✅
• آدرس پیج رونالدینیو در شبکه اجتماعی فیسبوک: Ronaldinho Gaucho  ✅

پست رونالدینیو

رونالدینیو پست

 رونالدینیو گائوشو یکی از بزرگترین و مشهورترین فوتبالیست‌های تاریخ است. این بازیکن سابق برزیلی که به عنوان هافبک هجومی یا وینگر چپ بازی می‌کرد، به خاطر مهارت‌های بی‌نظیرش در دریبل‌زنی، دقت ضربات آزاد، استفاده از ترفندها، فریب‌ها، پاس‌های بدون نگاه و ضربات قیچی برگردان شناخته شده است.

رونالدینیو هافبک

رونالدینیو وینگر چپ

رونالدینیو جادوگر

رونالدینیو همچنین به دلیل توانایی‌اش در خلق و به ثمر رساندن گل‌ها یکی از برجسته‌ترین و تاثیرگذارترین فوتبالیست‌های دوران خود به شمار می‌آید. او در طول دوران حرفه‌ای خود توانست دو جایزه بهترین بازیکن سال فیفا و یک توپ طلا را به دست آورد. رونالدینیو به عنوان تنها بازیکنی در تاریخ شناخته می‌شود که همزمان قهرمان جام جهانی، کوپا آمه‌ریکا، جام کنفدراسیون‌ها، لیگ قهرمانان اروپا، کوپا لیبرتادورس و توپ طلا شده است.

رونالدینیو به عنوان یک نماد جهانی در دنیای فوتبال شناخته می‌شود، و لقب «اُ بروساو» (جادوگر) به او داده شده است، که نشان‌دهنده مهارت‌های خارق‌العاده‌اش در زمین است.

زندگی ورزشی رونالدینیو

رونالدینیو حرفه خود را در سال ۱۹۹۸ با باشگاه گریمِو آغاز کرد و در سن ۲۰ سالگی به پاری سن ژرمن در فرانسه منتقل شد. در پاری سن ژرمن، او موفق به کسب جام اینترتوتو اروپا شد و پس از آن در سال ۲۰۰۳ به بارسلونا پیوست.

فصل دوم حضور او در بارسلونا، فصل درخشان‌تری بود، زیرا رونالدینیو به اولین جایزه بهترین بازیکن سال فیفا دست یافت و با کمک خود، بارسلونا قهرمان لالیگا شد. فصل بعدی نیز یکی از بهترین فصول حرفه‌ای او بود؛ او در پیروزی بارسلونا در لیگ قهرمانان اروپا ۲۰۰۵-۰۶ که پس از ۱۴ سال به دست آمده بود، نقش بسیار مهمی ایفا کرد و با این موفقیت، دومین توپ طلا را نیز کسب کرد.

در آن فصل، رونالدینیو با زدن دو گل فوق‌العاده در اولین ال کلاسیکو ۲۰۰۵-۰۶، توجه همه را جلب کرد و به‌طور شگفت‌انگیزی از سوی طرفداران رئال مادرید در سانتیاگو برنابئو مورد تشویق ایستاده قرار گرفت. به همین دلیل، بسیاری از افراد او را عامل تغییر تاریخ بارسلونا می‌دانند.

زندگی فوتبالی رونالدینیو

پس از فصلی که بارسلونا در لالیگا به رئال مادرید باخت و فصل پرآسیب ۲۰۰۷-۰۸ که به دلیل مصدومیت‌ها همراه بود، رونالدینیو در پی کاهش تمرکز و تعهد خود به فوتبال، از بارسلونا جدا شد و به آث میلان منتقل شد. او با این تیم در فصل ۲۰۱۰-۱۱ قهرمان سری آ شد.

سپس به برزیل بازگشت و به مدت کوتاهی در فلومیننزه و سپس در اتلتیکو مینه‌رو بازی کرد، جایی که در سال ۲۰۱۳ کوپا لیبرتادورس را به‌دست آورد. رونالدینیو در طول دوران حرفه‌ای خود جوایز فردی متعددی کسب کرد؛ او سه بار در تیم سال یوفا و فیفا قرار گرفت و در فصل ۲۰۰۵-۰۶ به عنوان بهترین بازیکن باشگاه یوفا و در سال ۲۰۱۳ به عنوان بهترین بازیکن فوتبال آمریکای جنوبی شناخته شد.

در سال ۲۰۰۴، او توسط پله در فهرست ۱۰۰ بازیکن بزرگ تاریخ فوتبال قرار گرفت. همچنین در سال ۲۰۰۹، او به عنوان بهترین بازیکن دهه ۲۰۰۰ از سوی جهان شناخته شد و لیونل مسی و کریستیانو رونالدو را پشت سر گذاشت.

زندگی حرفه ای رونالدینیو

در عرصه ملی، رونالدینیو با تیم ملی برزیل ۹۷ بازی ملی انجام داد و ۳۳ گل به ثمر رساند. او در دو جام جهانی شرکت کرد و در اولین حضور خود در تیم ملی، قهرمان کوپا آمه‌ریکا ۱۹۹۹ شد. در جام جهانی ۲۰۰۲، رونالدینیو یکی از ارکان اصلی تیم ملی برزیل بود و در کنار رونالدو و ریوالدو مثلث هجومی قدرتمندی تشکیل داد که تیم ملی برزیل را به قهرمانی رساند.

در این مسابقات، او به عنوان یکی از بهترین بازیکنان جام شناخته شد و در تیم منتخب جام جهانی قرار گرفت. در سال ۲۰۰۵، او با کاپیتانی تیم ملی برزیل، جام کنفدراسیون‌ها را فتح کرد و در فینال به عنوان بهترین بازیکن میدان انتخاب شد. همچنین در المپیک ۲۰۰۸ پکن، او تیم ملی برزیل را به مدال برنز فوتبال مردان هدایت کرد.

در کل، رونالدینیو نه تنها در برزیل بلکه در سطح جهانی به عنوان یکی از بزرگترین و با استعدادترین بازیکنان تاریخ فوتبال شناخته می‌شود، و میراث او به عنوان یک اسطوره در دنیای فوتبال همچنان پابرجاست.

رونالدینیو گریمیو

“من با برخی از بهترین بازیکنان فوتبال دنیا کار کرده‌ام، اما با تمام احترام به دیگران، رونالدینیو یک سر و گردن بالاتر از بقیه بود.”
— سرمربی افسانه‌ای گریمیو، سلزو راث.

فوتبال رونالدینیو از تیم جوانان گریمیو آغاز شد، جایی که در سال 1998 اولین حضور خود در تیم بزرگسالان را در رقابت‌های کوپا لیبرتادورس تجربه کرد. اما سال 1999، سال طلایی او بود. در این سال، این بازیکن 18 ساله 22 گل در 47 بازی به ثمر رساند و در دربی‌های حماسی با اینترناسیونال، همه را مجذوب خود کرد.

شاید به یادماندنی‌ترین لحظه، زمانی بود که در فینال جام ایالت ریو گرانده دو سول در 20 ژوئن 1999، رونالدینیو با یک دریبل فوق‌العاده و حرکاتی شگفت‌انگیز، دنگا، اسطوره برزیلی و قهرمان جام جهانی 1994 را از میدان به در کرد.

رونالدینیو در تیم گریمیو

در همان بازی، او توپ را به زیبایی از بالای سر دنگا عبور داد و در یک حرکت دیگر، آن‌چنان او را فریب داد که دنگا فقط نگاهش می‌کرد. این نمایش فوق‌العاده باعث شد رونالدینیو به یکی از درخشان‌ترین ستاره‌های تاریخ گریمیو تبدیل شود و اولین عنوان قهرمانی در کوبا سول را برای تیم خود به ارمغان آورد.

اما این فقط شروع بود. در سال 2001، باشگاه آرسنال قصد داشت رونالدینیو را جذب کند، اما به دلیل مشکلات در دریافت مجوز کار برای یک بازیکن غیر اتحادیه اروپا، این انتقال ممکن نشد. حتی شایعه شده بود که او برای پیوستن به سنت میرن اسکاتلند آماده بود، اما به دلیل درگیری‌اش در یک پرونده پاسپورت جعلی در برزیل، این انتقال هم از دست رفت.

رونالدینیو در Grêmio

اما این همه چیز نبود. درخشش رونالدینیو در گریمیو به حدی بود که بلافاصله توجه باشگاه‌های بزرگ اروپایی را جلب کرد. استعدادهای خاص او در زمین، تکنیک‌های استثنایی و شوقی که برای بازی داشت، او را به یک نماد جهانی تبدیل کرد. هر بار که رونالدینیو توپ را در اختیار داشت، به نظر می‌رسید که یک معجزه در جریان است و طرفداران، منتظر نمایش‌های جادویی او بودند.

حرفه رونالدینیو، که از گریمیو آغاز شد، به زودی در سراسر جهان شناخته شد و او در یکی از بزرگ‌ترین باشگاه‌های فوتبال دنیا، بارسلونا، به اوج خود رسید.

رونالدینیو فوتبال

رونالدینیو فوتبالیست

رونالدینیو پاری سن ژرمن

پاری سن ژرمن: دوران طلایی و چالش‌های رونالدینیو در پاریس

در سال 2001، رونالدینیو با قراردادی پنج ساله به پاری سن ژرمن پیوست و با هیاهویی عظیم وارد پایتخت فرانسه شد. این انتقال که با رقمی معادل 5 میلیون یورو به ثبت رسید، نه تنها توجه هواداران فرانسوی را جلب کرد، بلکه رسانه‌ها نیز به شدت به این موضوع پرداختند. او شماره 21 را بر تن کرد و در کنار ستارگانی چون آلوئیسیو، جی‌جی اوکوچا و نیکولا آنلکا، به یکی از چهره‌های مهم تیم تبدیل شد.

رونالدینیو در پاری سن ژرمن

رونالدینیو در اولین فصل حضورش در پاری سن ژرمن توانست سریعاً خود را در ترکیب اصلی تیم جا بیندازد. اولین بازی او به عنوان بازیکن تعویضی مقابل آوکسری انجام شد و اولین گلش را هم در یک بازی هیجان‌انگیز مقابل لیون به ثمر رساند.

اما این تازه آغاز کار بود. رونالدینیو در نیم‌فصل دوم با درخشش خود در مقابل تیم‌هایی مانند موناکو، رنس، لنز و لوریان، قلب هواداران پاری سن ژرمن را تسخیر کرد. در 16 مارس 2002، او در برابر تروی یک دوگله فوق‌العاده به ثبت رساند که باعث شد پاری سن ژرمن به یک پیروزی راحت دست یابد.

رونالدینیو در Paris Saint-Germain

اما این موفقیت‌ها همیشه همراه با چالش‌هایی بود. رونالدینیو با سرمربی تیم، لوئیس فرناندز، دچار اختلافات شد، به طوری که این سرمربی اعلام کرد که رونالدینیو بیشتر از آنکه به فوتبال بپردازد، درگیر شب‌زنده‌داری‌های پاریس است و تعطیلاتش در برزیل هیچ‌گاه طبق برنامه به پایان نمی‌رسد. این موضوع جنجال‌هایی را به همراه داشت و باعث شد تا فضای تیم کمی تحت تاثیر قرار گیرد.

رونالدینیو PSG

در فصل بعد، رونالدینیو با شماره 10 در میدان حاضر شد و همچنان توانست درخششی خاص داشته باشد. او در مسابقه‌ای حساس مقابل مارسی دو گل به ثمر رساند که یکی از آن‌ها یک ضربه آزاد شگفت‌انگیز بود که در میان انبوه بازیکنان مارسی به دروازه رفت.

در بازی برگشت نیز او در پیروزی 3–0 پاری سن ژرمن گلزنی کرد و در 22 فوریه 2003، یکی از زیباترین گل‌های فصل را به ثمر رساند. این گل که در بازی مقابل گنگام به ثبت رسید، شاهدی بر مهارت‌های فنی و بی‌نظیر او بود که هنوز در ذهن هواداران باقی مانده است.

رونالدینیو کوپ د فرانس

رونالدینیو نه تنها در لیگ، بلکه در مسابقات کوپ د فرانس هم درخشش داشت و با گل‌هایش در برابر بوردو، تیمش را به فینال این رقابت‌ها رساند. اما متاسفانه در فینال برابر اوسر شکست خوردند و این ناکامی باعث شد تا پاری سن ژرمن نتواهد به اهداف بزرگ خود دست یابد. در پایان فصل، رونالدینیو که از وضعیت تیم ناراضی بود، تصمیم به ترک پاری سن ژرمن گرفت و اعلام کرد که به دنبال چالش‌های جدیدی در فوتبال خواهد بود.

رونالدینیو در پاری سن ژرمن به یادگار روزهای درخشانی از خود به جای گذاشت، اما به دلیل شرایط پیچیده و اختلافات داخلی، فصل‌هایش در این تیم همیشه با لحظات شادی و تنش همراه بود.

رونالدینیو بارسلونا

رونالدینیو مسی

بارسلونا: درخشش رونالدینیو در تیم کاتالان

رونالدینیو یکی از بزرگترین ستارگان تاریخ فوتبال است که با ورودش به بارسلونا در سال 2003، تحولی عظیم در این باشگاه رقم زد. به گفته لیونل مسی، او بود که تغییرات اساسی در بارسا ایجاد کرد و تیم را به دوران جدیدی وارد ساخت. خوان لاپورتا، رئیس جدید بارسلونا در آن زمان، به شدت روی جذب یکی از سه ستاره بزرگ دنیا یعنی دیوید بکهام، تیری آنری یا رونالدینیو تأکید داشت و در نهایت بارسلونا توانست با رقابت شدید، رونالدینیو را از منچستریونایتد جذب کند و او را با مبلغ 30 میلیون یورو به نیوکمپ بیاورد.

رونالدینیو در بارسلونا

رونالدینیو در اولین فصل حضورش در بارسا با بازی‌هایی چشمگیر خود به سرعت به یکی از چهره‌های محبوب هواداران تبدیل شد. در اولین بازی رسمی خود در لالیگا مقابل سویا، اولین گل خود را برای بارسا به ثمر رساند، گل زیبایی که از فاصله 30 یاردی به شگفتی تماشاگران تبدیل شد.

اگرچه فصل با مصدومیت‌هایی برای رونالدینیو همراه بود، اما او توانست 15 گل در لالیگا به ثمر رساند و کمک کرد تا بارسا در پایان فصل به مقام دومی لالیگا برسد. یکی از لحظات خاص آن فصل، پاس فوق‌العاده‌ای بود که او برای چابی در بازی تاریخی مقابل رئال مادرید ارسال کرد، دیداری که با پیروزی 2–1 بارسا در برنابئو همراه بود.

رونالدینیو در Barcelona

رونالدینیو در دومین فصل حضورش در بارسلونا به اوج رسید. او نه تنها اولین عنوان قهرمانی لالیگا خود را به دست آورد، بلکه در تاریخ فوتبال جهان به عنوان بهترین بازیکن دنیا شناخته شد و عنوان بهترین بازیکن فیفا را به خانه برد. او با بازی‌های درخشان خود نه تنها هواداران بارسا بلکه طرفداران فوتبال در سراسر جهان را مجذوب خود کرد.

در رقابت‌های لیگ قهرمانان، رونالدینیو با درخشش خود در بازی‌های حساس همچون دیدار مقابل چلسی در استمفوردبریج، اعتبار بیشتری برای خود ساخت. گل زیبا و غیرقابل باور او به دروازه‌بان چلسی، پتر چک، که با یک فریب فنی به ثمر رسید، هنوز یکی از به یادماندنی‌ترین گل‌های تاریخ لیگ قهرمانان است.

رونالدینیو لیگ قهرمانان اروپا

سال 2005–2006 یکی از بهترین فصول حرفه‌ای رونالدینیو بود. او در این فصل نه تنها در لالیگا، بلکه در لیگ قهرمانان اروپا نیز درخشش بی‌نظیری داشت. بارسا با هدایت او توانست پس از 14 سال دوباره قهرمان لیگ قهرمانان شود.

رونالدینیو در مسابقات لیگ قهرمانان برابر چلسی و بنفیکا نقش کلیدی ایفا کرد و در فینال برابر آرسنال، پاس طلایی برای گل ساموئل اتوئو ارسال کرد که موجب اخراج دروازه‌بان آرسنال شد و مسیر پیروزی بارسا را هموار ساخت. او در پایان فصل با 26 گل، یکی از بهترین آمارهای خود را ثبت کرد و برای اولین بار توپ طلا را به خانه برد.

رونالدینیو ال‌کلاسیکو

در فصل 2006–2007، رونالدینیو در بازی‌هایی همچون ال‌کلاسیکو مقابل رئال مادرید نمایش‌های تحسین‌برانگیزی داشت. او دو گل زیبا به رئال زد که یکی از آن‌ها با ضربه قیچی برگردان به یاد ماندنی شد. در مسابقات جام باشگاه‌های جهان، او نقش برجسته‌ای ایفا کرد و کمک کرد تا بارسا به فینال برسد، اگرچه در نهایت در فینال باختند. در این فصل او همچنان یکی از بهترین بازیکنان جهان بود و در نهایت در سومین رتبه بهترین بازیکن جهان فیفا قرار گرفت.

جدایی رونالدینیو از بارسا

با این حال، پس از رسیدن به اوج خود، رونالدینیو در فصل 2007–2008 تحت تأثیر آسیب‌ها و سبک زندگی پر زرق و برق خود قرار گرفت. در حالی که در فصل‌های قبل از او به عنوان الگوی حرفه‌ای یاد می‌شد، حالا سبک زندگی شب‌زنده‌داری و کم‌توجهی به تمرینات باعث افت جسمانی و فنی او شد.

در نهایت در ماه مه 2008، خوان لاپورتا اعلام کرد که رونالدینیو نیاز به یک چالش جدید دارد و باید باشگاه را ترک کند. رونالدینیو با جدایی از بارسا، فصل‌های شیرین و پر از افتخار خود را در کاتالونیا به پایان رساند، هرچند او در پایان بارسا را ترک کرد تا با چالش‌های جدیدی روبرو شود.

رونالدینیو با 5 سال درخشان در بارسلونا، نه تنها افتخارات زیادی کسب کرد، بلکه خاطراتی به یادماندنی از خود به جا گذاشت که هرگز از ذهن هواداران این باشگاه پاک نخواهد شد.

رونالدینیو آث میلان

در تابستان 2008، رونالدینیو پیشنهاد 25.5 میلیون پوندی از منچسترسیتی را رد کرد، جایی که مبلغ حقوق 200,000 پوند در هفته به او پیشنهاد شده بود. اما او تصمیم گرفت که به جای پیوستن به لیگ برتر، به غول‌های سری آ، آث میلان بپیوندد. او قراردادی سه‌ساله با میلان امضا کرد که مبلغ سالانه آن حدود 5.1 میلیون پوند (6.5 میلیون یورو) بود. به دلیل این که شماره 10 توسط کلارنس سیدورف در اختیار بود، رونالدینیو شماره 80 را برای خود انتخاب کرد که نماد سال تولدش بود.

رونالدینیو در تیم آث میلان

رونالدینیو اولین گل خود را برای میلان در دربی تاریخی مقابل اینتر میلان در تاریخ 28 سپتامبر به ثمر رساند و اولین دبل خود را هم در 19 اکتبر در پیروزی 3-0 مقابل سامپدوریا به ثبت رساند. همچنین، در تاریخ 6 نوامبر، او گل پیروزی‌بخش 93 دقیقه‌ای را در مقابل براگا در مرحله گروهی جام یوفا زد. اما هرچند فصل اول او با میلان با شروع خوبی همراه بود، در نیمه دوم به دلیل مشکلات بدنی و کاهش سطح آمادگی، اغلب از نیمکت جانشینی می‌شد.

انتقادات از سبک زندگی شب‌زنده‌داری او که بیشتر با یک ورزشکار حرفه‌ای مطابقت نداشت، افزایش یافت. کارلو آنچلوتی، سرمربی وقت میلان، در مورد کاهش عملکرد رونالدینیو گفت: «افت او برای من تعجب‌آور نیست. وضعیت جسمانی او همیشه شکننده بوده، اما توانایی‌هایش هرگز مورد سوال نبوده است.»

رونالدینیو AC Milan

فصل دوم رونالدینیو در میلان با شروعی ناامیدکننده آغاز شد، اما او خیلی زود به فرم قبلی خود برگشت و یکی از بهترین بازیکنان میلان در این فصل به شمار می‌رفت. لوئیدو لئوناردو، سرمربی جدید میلان، موقعیت او را از هافبک هجومی مرکزی به هافبک چپ تغییر داد و در کنار پاتو در سمت راست، در یک سیستم 4-3-3 تهاجمی قرار داد.

رونالدینیو لیگ ایتالیا

رونالدینیو در تاریخ 10 ژانویه 2010 در پیروزی 3-0 مقابل یوونتوس دو گل به ثمر رساند و در 17 ژانویه، اولین هت‌تریک خود برای میلان را در مقابل سیه‌نا به ثبت رساند. گل‌های او شامل یک پنالتی، یک گل سر به گوشه و یک شوت عالی از فاصله 20 یارد بود. روزنامه استادو د سائوپائولو در آن زمان نوشت: «رونالدینیو دوران طلایی خود را دوباره زنده می‌کند.»

در تاریخ 16 فوریه، رونالدینیو در دیدار مقابل منچستریونایتد در لیگ قهرمانان اروپا گل زد و میلان را پیش انداخت، اما در نهایت بازی را 3-2 واگذار کردند. در پایان فصل، رونالدینیو به عنوان رهبر پاس گل‌های سری آ شناخته شد. هرچند، او در این فصل سه پنالتی از دست داد که بخشی از مشکلات او در این زمینه بود.

درخشش رونالدینیو در میلان

در فصل 2010–2011، رونالدینیو به یکی از مهره‌های اصلی حمله میلان تبدیل شد، جایی که با دو ستاره جدید، زلاتان ابراهیموویچ و روبینیو هم‌تیمی شد. در نیم‌فصل اول این فصل، رونالدینیو در 16 بازی شرکت کرد، یک گل به ثمر رساند و چندین پاس گل نیز داد، هرچند که تیم نتایج متغیری داشت.

در این دوران، رونالدینیو همچنان ستاره‌ای برای میلان بود که خاطراتی از جادوی فوتبال خود را در سری آ به نمایش می‌گذاشت. اما به دلیل سبک زندگی و چالش‌هایی که با آمادگی بدنی خود داشت، رونالدینیو نتوانست در میلان آنطور که انتظار می‌رفت، درخشش کامل را داشته باشد.

رونالدینیو فلامنگو

پس از شایعات فراوان مبنی بر بازگشت رونالدینیو به باشگاه دوران کودکی‌اش، گرمیو، در 11 ژانویه 2011، او به فلامنگو پیوست. قراردادی که به مدت سه سال با این تیم داشت، تا سال 2014 ادامه یافت.

در طول این نقل و انتقالات، خبرهای مختلفی از پیوستن او به تیم‌های دیگر نظیر لس آنجلس گلکسی از لیگ MLS، بلکبرن راورز از لیگ برتر انگلیس و همچنین باشگاه‌های برزیلی همچون کورینتیانس و پالمیراس به گوش می‌رسید. رونالدینیو با استقبال بیش از 20,000 هوادار در مراسم معرفی‌اش در 13 ژانویه 2011، به فلامنگو پیوست.

رونالدینیو فلامنگو تاچا گوانابارا

رونالدینیو اولین گل خود را برای فلامنگو در تاریخ 6 فوریه 2011، در پیروزی 3-2 مقابل بوآویستا به ثمر رساند. پس از آن، در 27 فوریه، او یک ضربه آزاد زیبا زد که فلامنگو را 1-0 مقابل بوآویستا پیروز کرد و اولین جام خود را با این تیم به دست آورد. این گل در دقیقه 71 استادیوم انجنها به ثمر رسید و به فلامنگو نوزدهمین عنوان تاچا گوانابارا را هدیه داد. تیم همچنین با قهرمانی در کومپانوناتو کاریوکا و تاچا ریو، فصل موفقی را پشت سر گذاشت.

رونالدینیو هت‌تریک

اما در 27 ژوئیه 2011، رونالدینیو با هت‌تریک خارق‌العاده‌ای که در پیروزی 5-4 فلامنگو مقابل سانتوس به ثبت رساند، توجه همه را جلب کرد. در این دیدار، فلامنگو با نتیجه 3-0 عقب بود، اما رونالدینیو توانست تیمش را به پیروزی برساند و در این مسابقه نقش مهمی ایفا کرد. با این حال، در 31 مه 2012، بعد از غیبت چند روزه، او از فلامنگو شکایت کرد و ادعا کرد که چهار ماه حقوق پرداخت نشده دارد و قراردادی که با باشگاه داشت را لغو کرد.

رونالدینیو آتلتیکو مینه‌رو

رونالدینیو در 4 ژوئن 2012 به آتلتیکو مینه‌رو پیوست و قراردادی شش ماهه امضا کرد. او شماره 49 را برای تیم جدیدش انتخاب کرد، زیرا شماره 10 قبلاً به گیلیرمه تعلق داشت. رونالدینیو اولین بازی خود را برای آتلتیکو در 9 ژوئن 2012 انجام داد و در پیروزی 1-0 مقابل پالیمبراس 90 دقیقه در میدان حضور داشت. اولین گل او برای آتلتیکو مینه‌رو در تاریخ 23 ژوئن 2012 به ثمر رسید که از روی نقطه پنالتی در مقابل ناتیوکو به ثبت رسید.

رونالدینیو با درخشش‌های خود، آتلتیکو را به فصلی فوق‌العاده در 2012 هدایت کرد که تیم در نهایت در سری آ برزیل در رده دوم قرار گرفت و به مسابقات کوپا لیبرتادورس 2013 صعود کرد. او همچنین جایزه بولا د اورو (توپ طلا) را به عنوان بهترین بازیکن لیگ برزیل به دست آورد.

رونالدینیو در تیم آتلتیکو مینه‌رو

در سال 2013، رونالدینیو کمک کرد تا آتلتیکو مینه‌رو قهرمان کامپیناتو مینه‌رو شود و تیم را به اولین قهرمانی تاریخ خود در کوپا لیبرتادورس هدایت کرد. در این مسیر، او چهار گل زد و هشت پاس گل داد.

این قهرمانی با بازگشت‌های فوق‌العاده از شکست‌های 0-2 در نیمه‌نهایی مقابل نیولز اولد بویز آرژانتین و فینال مقابل کلاب المپیا پاراگوئه همراه بود که هر دو در نهایت با ضربات پنالتی به نفع آتلتیکو تمام شد. رونالدینیو حتی پس از شش سال از اوج دوران خود، با درخشش در این مسابقات، عنوان فوتبالیست برتر سال 2013 آمریکای جنوبی را به دست آورد.

رونالدینیو جام باشگاه‌ها

در دسامبر 2013، در مسابقات جام باشگاه‌های جهان فیفا که در مراکش برگزار شد، آتلتیکو در نیمه‌نهایی با نتیجه 3-1 مقابل راجا کازابلانکا شکست خورد. رونالدینیو در این بازی گل زد اما تیم کازابلانکا با عجله به سمت او رفت و او را به شدت در بر گرفتند تا از لباسش سوغاتی‌هایی بگیرند.

در ژانویه 2014، رونالدینیو قراردادش را با آتلتیکو تمدید کرد. اما پس از قهرمانی در ریکوپا سودامریکانا 2014، در ژوئیه همان سال، توافقی برای لغو قراردادش به صورت متقابل با باشگاه انجام داد و از آتلتیکو مینه‌رو جدا شد.

رونالدینیو با شگفتی‌های فراوانی که در دوران فوتبالش خلق کرد، همواره در یادها باقی خواهد ماند. او از جمله بزرگترین بازیکنان تاریخ فوتبال است که توانست سبک بازی خاص خود را به دنیای فوتبال معرفی کند و همیشه در دل طرفدارانش جاودانه خواهد بود.

رونالدینیو کوازتارو

رونالدینیو در سپتامبر ۲۰۱۴ پس از تبدیل شدن به یک بازیکن آزاد، پیشنهاداتی از باشگاه انگلیسی بیسینگستوک تاون و همچنین تیم تازه تأسیس لیگ سوپر هند، چنای تایتانز دریافت کرد. اما در نهایت با قراردادی دو ساله به تیم مکزیکی کوازتارو پیوست.

اولین بازی او برای کوازتارو در برابر تیگرس UANL بود که با شکست ۱–۰ همراه شد و رونالدینیو ضربه پنالتی خود را از دست داد. با این حال، در بازی بعدی خود در برابر گوادالاخارا، عملکرد بسیار بهتری داشت و هم دروازه‌بان را با یک ضربه پنالتی گشود و هم با پاس خود کامیو سانوزو را در موقعیت گل قرار داد. این بازی با پیروزی ۴–۱ به پایان رسید.

رونالدینیو در تیم کوازتارو

در ۳۰ اکتبر ۲۰۱۴، رونالدینیو در یک مسابقه خارج از خانه برابر اطلس، یک ضربه آزاد فوق‌العاده به ثمر رساند. اما مهم‌ترین لحظه‌ها برای او در تاریخ ۱۸ آوریل ۲۰۱۵ رقم خورد، زمانی که در برابر تیم قهرمان لیگ مکزیک، آمریکا، دو گل زد و تیمش با نتیجه ۴–۰ پیروز شد. تماشاگران، که بیشتر طرفداران آمریکا بودند، بعد از گل‌های رونالدینیو به احترام او ایستاده و برایش دست زدند.

این بار، او بعد از گل‌ها اشک ریخت و گفت: «این احساسی است که باعث می‌شود زندگی‌ام ادامه داشته باشد. یک بار در برنابئو چنین احترامی از طرف طرفداران مادریدی‌ها دریافت کردم و حالا اینجا در مکزیک. هیچ‌وقت تصور نمی‌کردم چنین اتفاقی بیفتد. این چیزی است که مرا عاشق مکزیک کرده و احساس می‌کنم اینجا خانه‌ام است.»

رونالدینیو در Querétaro

رونالدینیو در مسابقات بعدی خود دو ضربه پنالتی به ثمر رساند که دومین آن، کوازتارو را به مرحله پلی‌آف لیگ MX فرستاد. در ۱۷ مه ۲۰۱۵، تیم کوازتارو با نتیجه مجموع ۴–۳ برابر وراکرو به نیمه‌نهایی رسید. در مسابقه دوم، رونالدینیو ضربه آزاد دیگری زد که در آن دروازه‌بان حریف نیز به توپ برخورد کرد. کوازتارو در نهایت به فینال رسید، اما با نتیجه ۳–۵ مجموع از سانتوس لاگونای به شکست رسید.

در ژوئن ۲۰۱۵، رونالدینیو، که حالا ۳۵ ساله بود، از کوازتارو جدا شد و از مردم مکزیک و هواداران کوازتارو تشکر کرد: «می‌خواهم از همه مردم مکزیک برای تمام روزهایی که با افرادی این‌چنین خاص گذرانده‌ام تشکر کنم. شما همیشه در قلب من خواهید بود. از ملت گالوس بلانکوس تشکر می‌کنم که باعث افتخارم بود که پیراهن این تیم را بپوشم و از این باشگاه دفاع کنم.»

رونالدینیو فلومیننزه

رونالدینیو در ۱۱ ژوئیه ۲۰۱۵، پس از چند سال حضور در لیگ‌های مختلف، از بازگشت خود به برزیل خبر داد و قراردادی ۱۸ ماهه با باشگاه فلومیننزه امضا کرد. این بازیکن افسانه‌ای، که پیش از این در تیم‌های بزرگی همچون بارسلونا و پاری‌سن‌ژرمن بازی کرده بود، امیدوار بود که بتواند در تیم جدید خود دوباره درخشیده و دوران جدیدی را آغاز کند.

اما، متاسفانه این حضور به اندازه‌ای که انتظار می‌رفت موفقیت‌آمیز نبود. تنها پس از دو ماه، و در تاریخ ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۵، رونالدینیو با باشگاه فلومیننزه به توافق رسید تا قرارداد خود را فسخ کند. در این مدت کوتاه، او در ۹ بازی برای فلومیننزه حضور داشت و به ندرت توانست عملکردی برجسته از خود نشان دهد. طرفداران باشگاه، که پیش‌تر انتظار داشتند تا رونالدینیو با مهارت‌های فوق‌العاده خود بازی‌های جذابی به نمایش بگذارد، از نمایش‌های او ناراضی بودند و به شدت از عملکردش انتقاد کردند.

رونالدینیو Fluminense

ماریو بیتنکور، مدیر ورزشی فلومیننزه، پس از فسخ قرارداد با رونالدینیو در مصاحبه‌ای توضیح داد که رونالدینیو خود خواستار جلسه‌ای با مسئولان باشگاه شده و در آن جلسه با احترام گفت که دیگر نمی‌تواند به سطح مورد نظر خود برسد. او به باشگاه اعلام کرد که این وضعیت برایش مناسب نیست و احساس می‌کند که دیگر آن بازیکن مورد نظر نمی‌تواند باشد.

بیتنکور افزود: «رونالدینیو یک ژست بزرگ نشان داد و به صراحت اعلام کرد که در حال حاضر قادر به نمایش توانایی‌های واقعی خود نیست. چنین تصمیمی از یک بازیکن با این اندازه از اعتبار نشان‌دهنده مسئولیت‌پذیری و آگاهی او از وضعیت خود است. من هرگز درباره بازنشستگی او صحبت نخواهم کرد، چرا که این مسئله مربوط به بازیکنی با چنین ویژگی‌ها و توانایی‌هایی نیست. رونالدینیو همیشه به عنوان یک انسان و بازیکن فوق‌العاده بود.»

رونالدینیو فوتسال

رونالدینیو فوتسال هند

بعد از ترک فلومیننزه، رونالدینیو دوباره به عرصه‌های جدیدی وارد شد. در جولای ۲۰۱۶، او به تیم فوتسال Goa 5′s پیوست که در لیگ فوتسال Premier Futsal در هند رقابت می‌کرد. این تیم در کنار رونالدینیو، ستارگان بزرگی همچون رایان گیگز، پل اسکولز، میشل سالگادو، هرنان کِرسپو و بازیکن معروف فوتسال فالوکا را در اختیار داشت.

رونالدینیو بازی‌های پارالمپیک

این تیم مجموعه‌ای از ستارگان فوتبال و فوتسال بود که توجه بسیاری را به خود جلب کرد. با این حال، رونالدینیو پس از تنها دو بازی از هند بازگشت تا به عنوان سفیر بازی‌های پارالمپیک تابستانی ۲۰۱۶ در ریودوژانیرو حضور یابد. جای او را در تیم فوتسال کافو، کاپیتان سابق تیم ملی برزیل گرفت.

اما رونالدینیو در سال ۲۰۱۷ دوباره به دنیای فوتسال برگشت و این بار به تیم دِهلی در لیگ Premier Futsal پیوست. در این تیم نیز او توانست در ۸ بازی ۱۶ گل به ثمر رساند و هنوز توانایی‌های فنی خود را نشان دهد. این دوره نشان داد که رونالدینیو، حتی در سن بالاتر، همچنان می‌تواند به عنوان یکی از بهترین بازیکنان دنیای فوتسال مطرح شود.

رونالدینیو بازی های ملی

رونالدینیو نه تنها در سطح باشگاهی بلکه در عرصه بین‌المللی نیز یکی از بزرگ‌ترین و تأثیرگذارترین بازیکنان تاریخ فوتبال بود. از اولین موفقیت‌هایش در رده‌های سنی پایین تا درخشش در مسابقات جام جهانی، او همیشه نام خود را در تاریخ فوتبال جاودانه کرده است.

رونالدینیو تیم‌های جوانان

رونالدینیو فوتبال بین‌المللی خود را از سنین پایین آغاز کرد. در سال ۱۹۹۷، او یکی از اعضای تیم ملی برزیل در مسابقات جام جهانی زیر ۱۷ سال فیفا در مصر بود که موفق به کسب عنوان قهرمانی شد. او در اولین بازی تیمش برابر اتریش که با پیروزی ۷–۰ همراه بود، اولین گل خود را به‌ثمر رساند. در نهایت، برزیل با ۲۱ گل زده و تنها ۲ گل خورده قهرمان شد، و رونالدینیو جایزه توپ برنز را به‌عنوان بهترین بازیکن سوم دریافت کرد.

رونالدینیو جام جهانی جوانان

سال ۱۹۹۹ نیز برای رونالدینیو سالی پرکار از نظر حضور در تیم‌های ملی مختلف بود. او در مسابقات قهرمانی آمریکای جنوبی زیر ۲۰ سال حضور داشت و سه گل در نه بازی به‌ثمر رساند، به‌طوری که تیم برزیل به مقام سوم رسید.

سپس در مسابقات جام جهانی جوانان فیفا در نیجریه شرکت کرد که در آنجا رونالدینیو در مسابقه‌های گروهی گلزنی کرد و در مرحله یک‌هشتم نهایی با دو گل به تیم کرواسی کمک کرد تا برزیل ۴–۰ پیروز شود. اما در نهایت برزیل در مرحله یک‌چهارم نهایی مقابل اروگوئه از دور مسابقات کنار رفت.

رونالدینیو تیم ملی برزیل

در تاریخ ۲۶ ژوئن ۱۹۹۹، درست سه روز پیش از شروع مسابقات کوپا آمریکا، رونالدینیو اولین بازی خود را برای تیم ملی برزیل انجام داد و در پیروزی ۳–۰ مقابل لتونی گل زد. این پیروزی تنها شروع موفقیت‌های او در این رقابت‌ها بود. در همین سال، او در مسابقات جام کنفدراسیون‌ها حضور داشت و در هر بازی به جز فینال گل زد.

او همچنین در نیمه‌نهایی مقابل عربستان سعودی هت‌تریک کرد و در نهایت با برزیل در فینال مقابل مکزیک شکست خورد. اما در نهایت، رونالدینیو موفق به کسب جایزه توپ طلا به‌عنوان بهترین بازیکن مسابقات و کفش طلا به‌عنوان بهترین گلزن شد.

رونالدینیو المپیک سیدنی

در سال ۲۰۰۰، رونالدینیو در المپیک سیدنی استرالیا به همراه تیم ملی زیر ۲۳ سال برزیل شرکت کرد. او در رقابت‌های مقدماتی المپیک عملکردی عالی داشت و در ۷ بازی ۹ گل به‌ثمر رساند، اما در نهایت برزیل در مرحله یک‌چهارم نهایی از کامرون شکست خورد و از دور رقابت‌ها کنار رفت.

رونالدینیو جام جهانی ژاپن

یکی از درخشان‌ترین دوران‌های بین‌المللی رونالدینیو به سال ۲۰۰۲ و جام جهانی ژاپن و کره جنوبی برمی‌گردد. در این رقابت‌ها، او با همراهی رونالدو و ریوالدو در خط حمله برزیل، که به «سه R» معروف شدند، نقش برجسته‌ای ایفا کرد. رونالدینیو در پنج بازی این تورنمنت دو گل به‌ثمر رساند و سه پاس گل نیز ارسال کرد.

یکی از به‌یادماندنی‌ترین لحظات جام جهانی ۲۰۰۲ برای رونالدینیو در بازی ربع نهایی مقابل انگلستان بود. در این بازی که برزیل از حریف عقب بود، رونالدینیو توانست با یک ضربه آزاد تماشایی از ۴۰ یارد فاصله، دروازه انگلستان را باز کند و به برزیل پیروزی ۲–۱ را هدیه دهد.

او در این بازی همچنین با یک پاس هوشمندانه ریوالدو را در موقعیت گل قرار داد. برزیل در نهایت با پیروزی ۲–۰ مقابل آلمان در فینال جام جهانی، پنجمین عنوان قهرمانی خود را کسب کرد.

رونالدینیو جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۰۵

در سال ۲۰۰۵، رونالدینیو با تیم ملی برزیل موفق شد دومین قهرمانی خود در جام کنفدراسیون‌ها را بدست آورد. او در این مسابقات سه گل به‌ثمر رساند و در پیروزی ۴–۱ بر آرژانتین در فینال، با عملکرد درخشانش نام خود را به‌عنوان بهترین بازیکن میدان ثبت کرد.

رونالدینیو همچنین در مرحله نیمه‌نهایی مقابل آلمان در یک بازی پرهیجان، گل پیروزی‌بخش خود را از روی نقطه پنالتی به‌ثمر رساند. این قهرمانی باعث شد که رونالدینیو به یکی از چهره‌های محبوب و فراموش‌نشدنی تاریخ فوتبال برزیل تبدیل شود.

رونالدینیو جام جهانی ۲۰۰۶

رونالدینیو در جام جهانی ۲۰۰۶ به‌عنوان یکی از ستارگان تیم ملی برزیل، در کنار ادریانو، رونالدو و کاکا به‌عنوان چهارگانه جادویی هجومی شناخته می‌شد. این ترکیب هجومی برای نمایش سبک بازی «جوگا بونیتو» (بازی زیبا) آماده بود، سبکی که نایک با کمپین تبلیغاتی گسترده‌ای پیش از این رقابت‌ها معرفی کرده بود. با این حال، تیم برزیل در این تورنمنت نتوانست انتظارات را برآورده کند و در نهایت با نمایشی ناامیدکننده از مسابقات حذف شد.

رونالدینیو برزیل

برزیل در پنج بازی گروهی تنها ۱۰ گل زد، که رونالدینیو هیچ‌کدام از این گل‌ها را به‌ثمر نرساند و تنها یک پاس گل (برای گل ژیلبرتو در پیروزی ۴–۱ برابر ژاپن) داشت. این عملکرد ضعیف‌ترین عملکرد بین‌المللی او در دوران حرفه‌ای‌اش بود. برزیل در نهایت در یک‌چهارم نهایی با شکست ۱–۰ برابر فرانسه از گردونه رقابت‌ها کنار رفت و تیم تنها یک شوت به دروازه داشت.

رونالدینیو انتقاد

بازگشت رونالدینیو و دیگر ستارگان برزیلی به خانه با انتقادهای شدید طرفداران و رسانه‌ها همراه بود. در ۳ ژوئیه، دو روز پس از حذف برزیل، گروهی از خرابکاران یک مجسمه ۷.۵ متری از رونالدینیو در شهر چاپکویو را به آتش کشیدند و نابود کردند. این مجسمه در سال ۲۰۰۴ برای جشن گرفتن اولین جایزه بهترین بازیکن جهان رونالدینیو ساخته شده بود.

انتقاد از رونالدینیو

پس از این اتفاق، رونالدینیو به همراه ادریانو به بارسلونا بازگشت و در خانه‌اش مهمانی بزرگی برگزار کرد که ادامه آن تا دیروقت در یک شب‌کلاپ در جریان بود. این رفتار او خشم بسیاری از طرفداران برزیل را برانگیخت که احساس می‌کردند بازیکنان تیم ملی به‌طور جدی تلاش نکرده‌اند. عملکرد ضعیف تیم و رفتارهای پس از آن باعث شد که جام جهانی ۲۰۰۶ به‌عنوان نقطه‌عطفی در دوران حرفه‌ای رونالدینیو شناخته شود، دوره‌ای که او از اوج خود فاصله گرفت.

تستاونه، قهرمان جام جهانی ۱۹۷۰ برزیل، در این‌باره نوشت: «رونالدینیو ویژگی مهمی که مارادونا و پله داشتند را نداشت—پرخاشگری. آن‌ها در مقابل سختی‌ها تغییر کردند. آن‌ها تبدیل به موجوداتی پر از انگیزه و عصبانیت شدند.»

رونالدینیو مدال المپیک ۲۰۰۸

در ۲۴ مارس ۲۰۰۷، رونالدینیو پس از یک دوره بی‌گل، در پیروزی ۴–۰ برزیل مقابل شیلی دو گل به‌ثمر رساند و بدین ترتیب خشک‌سالی گلزنی‌اش پس از نزدیک به دو سال به پایان رسید. او به‌دلیل خستگی از مسابقات کوپا آمریکا ۲۰۰۷ درخواست کرد که از حضور در تیم ملی معاف شود.

در اکتبر ۲۰۰۷، او به‌طور جنجالی توسط بارسلونا کنار گذاشته شد، چرا که پس از پیروزی ۵–۰ برزیل مقابل اکوادور، به‌جای بازگشت به اسپانیا، تا دیروقت در شب‌کلاپی در ریودوژانیرو جشن گرفت. رونالدینیو گفته بود که او برای فرار از رسانه‌ها از صندوق عقب خودرو استفاده کرده است.

رونالدینیو کاپیتان

در ۷ ژوئیه ۲۰۰۸، رونالدینیو در تیم ملی برزیل برای بازی‌های المپیک ۲۰۰۸ در پکن چین به‌عنوان یکی از بازیکنان بزرگسال انتخاب شد. در ابتدا باشگاه بارسلونا اجازه نداده بود که او به این رقابت‌ها بپیوندد، اما بعد از انتقال او به آث میلان، باشگاه جدیدش اجازه سفر به پکن را به او داد.

رونالدینیو در المپیک، کاپیتان تیم شد و در پیروزی ۵–۰ برزیل مقابل نیوزیلند دو گل به‌ثمر رساند. برزیل در نهایت به نیمه‌نهایی رسید، اما در آن مرحله از آرژانتین شکست خورد. برزیل در بازی رده‌بندی، بلژیک را ۳–۰ شکست داد و به مدال برنز رسید.

غیبت رونالدینیو در جام جهانی ۲۰۱۰

غیبت رونالدینیو در جام جهانی  ۲۰۱۴

با وجود بازگشت به فرم خوب و قرار گرفتن در فهرست ۳۰ نفره اولیه برای جام جهانی ۲۰۱۰ در آفریقای جنوبی، رونالدینیو توسط سرمربی دنگا از فهرست نهایی ۲۳ نفره تیم ملی برزیل کنار گذاشته شد. با وجود تمایل شدید او برای حضور در این تورنمنت، غیبت او و برخی بازیکنان دیگر مانند الکسندر پاتو و آدرینو، به‌نظر تغییراتی در سبک بازی برزیل بود که بیشتر به‌سمت بازی تدافعی متمایل شده بود. برزیل در نهایت توسط هلند در یک‌چهارم نهایی حذف شد.

بازگشت رونالدینیو به تیم ملی برزیل

در سپتامبر ۲۰۱۱، رونالدینیو دوباره به تیم ملی برگشت و در یک بازی دوستانه مقابل غنا ۹۰ دقیقه بازی کرد و برزیل ۱–۰ پیروز شد. در ادامه، او در بازی‌های دوستانه متوالی مقابل آرژانتین در همان ماه نیز خوب عمل کرد. در اکتبر ۲۰۱۱، او در یک بازی دوستانه مقابل مکزیک گل زیبایی از روی ضربه آزاد به‌ثمر رساند.

رونالدینیو در سال ۲۰۱۳ همچنان به درخشش ادامه داد و در ژانویه، به‌طور غیرمنتظره‌ای توسط لوئیز فیلیپه اسکولاری برای بازی دوستانه مقابل انگلستان در ویمبلی به تیم ملی دعوت شد. او در این بازی که صدهمین بازی ملی‌اش بود، فرصت گلزنی از روی نقطه پنالتی داشت، اما ضربه او توسط دروازه‌بان انگلستان، جو هارت مهار شد.

برزیل در نهایت این بازی را ۲–۱ واگذار کرد. رونالدینیو سپس به‌عنوان کاپیتان در بازی دوستانه مقابل شیلی در آوریل ۲۰۱۳ به میدان رفت، اما از تیم ملی برای جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۱۳ و جام جهانی ۲۰۱۴ کنار گذاشته شد

شماره پیراهن رونالدینیو

 

رونالدینیو در طول دوران حرفه‌ای خود برای تیم‌های مختلف، شماره‌های مختلفی به تن کرده بود، اما معروف‌ترین و شناخته‌شده‌ترین شماره پیراهن او، شماره ۱۰ بود. این شماره پیراهن را هم در تیم ملی برزیل و هم در باشگاه‌هایی مانند بارسلونا و آث میلان به تن می‌کرد.

رونالدینیو شماره 10

در تیم ملی برزیل، شماره ۱۰ برای رونالدینیو به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین ستارگان فوتبال جهان به یادگار باقی مانده است، جایی که با این شماره پیراهن در بسیاری از رقابت‌ها و موفقیت‌ها، از جمله جام جهانی ۲۰۰۲، حضور داشت.

همچنین، در دوران حضورش در بارسلونا، این شماره پیراهن نمادی از دوران طلایی این تیم و از جمله دوره‌هایی بود که او یکی از ستارگان اصلی آن بود. شماره ۱۰ رونالدینیو همیشه در دنیای فوتبال یادآور مهارت‌های فوق‌العاده و هنر او در بازی بود.

آمار رونالدینیو

رونالدینیو آمار 

تیم	فصل	تعداد بازی‌ها	تعداد گل‌ها
گرمیو	1998-2001	125	58
پاری سن ژرمن	2001-2003	77	25
بارسلونا	2003-2008	207	94
آ.ث. میلان	2008-2011	95	26
فلامینگو	2011-2012	72	28
اتلتیکو مینیرو	2012-2014	85	27
کوئرتارو	2014-2015	29	8
فلومیننزه	2015	9	0
مجموع		699	266
تیم ملی برزیل
سال		تعداد بازی‌ها	تعداد گل‌ها
1997-2013		154	62

افتخارات و جام های رونالدینیو

باشگاه‌ها
گرمیو

• کوپا سول: 1999
• قهرمانی گائوچو: 1999

بارسلونا

• لالیگا: 2004–05، 2005–06
• سوپرکاپ اسپانیا: 2005، 2006
• لیگ قهرمانان اروپا: 2005–06

فلامنگو

• قهرمانی کاریوکا: 2011

اتلتیکو مینه‌رو

• قهرمانی مینه‌رو: 2013
• کوپا لیبرتادورس: 2013
• رکاپا سودامریکانا: 2014

تیم ملی برزیل U17

• قهرمانی آمریکای جنوبی U-17: 1997
• قهرمانی جام جهانی U-17 فیفا: 1997

تیم ملی برزیل U23

• تورنمنت پیش‌المپیک کلمبیا: 2000
• مدال برنز المپیک: 2008

تیم ملی برزیل

• کوپا آمریکا: 1999
• جام جهانی فیفا: 2002
• جام کنفدراسیون‌ها: 2005، نایب قهرمان 1999

افتخارات فردی

• بهترین گلزن گائوچو: 1999
• توپ طلای جام کنفدراسیون‌ها: 1999
• کفش طلای جام کنفدراسیون‌ها: 1999
• تیم سال آمریکا جنوبی: 1999
• بهترین گلزن تورنمنت پیش‌المپیک کلمبیا: 2000
• توپ نقره‌ای برزیل: 2000، 2011، 2012
• تیم منتخب جام جهانی فیفا: 2002
• بهترین گل سال لیگ 1: 2003
• فیفا 100: 2004
• جایزه دان بالون: 2003–04، 2005–06
• جایزه تروفئوی ایفی: 2003–04
• بازیکن سال فیفا: 2004، 2005
• تیم منتخب یوفا: 2004، 2005، 2006
• بازیکن سال جهانی مجله ورلد ساکر: 2004، 2005
• مهاجم سال باشگاه یوفا: 2004–05
• توپ طلای جام کنفدراسیون‌ها: 2005
• توپ طلای توپ طلای بالون دُر: 2005
• بالون دُر: 2005
• جایزه اونز دُر: 2005
• بازیکن سال فیفا فیف‌پرو: 2005، 2006
• تیم جهانی فیف‌پرو: 2005، 2006، 2007
• بهترین بازیکن باشگاه یوفا: 2005–06
• بهترین پاسور لالیگا: 2005–06
• بهترین پاسور لیگ قهرمانان اروپا: 2005–06
• توپ برنزی جام جهانی باشگاه‌ها: 2006
• توپ برنزی بهترین بازیکن فیفا: 2006
• گل طلایی: 2009
• تیم دهه مجله اسپورتس ایلستریتد: 2009
• بازیکن جهانی دهه 2000: 2009
• بهترین پاسور سری آ: 2009–10
• تیم منتخب لیگ برتر برزیل: 2011، 2012
• بازیکن مورد علاقه هواداران لیگ برتر برزیل: 2012
• بهترین پاسور لیگ برتر برزیل: 2012
• توپ طلای لیگ برتر برزیل: 2012
• بهترین پاسور کوپا لیبرتادورس: 2012، 2013
• بهترین گلزن جام جهانی باشگاه‌ها: 2013
• بهترین بازیکن آمریکای جنوبی: 2013
• تیم نهایی یوفا (بازیکن ذخیره؛ منتشر شده در 2015)
• تالار مشاهیر فوتبال برزیل
• تالار مشاهیر آث میلان
• تیم رویایی بالون دُر (نقره‌ای): 2020
• جایزه حرفه‌ای گلوب ساکر: 2021

سایر
در سال 2012، دو زنبوردار برزیلی گونه جدیدی از زنبور را به نام “Eulaema quadragintanovem” معرفی کردند و گفتند که “نام این گونه به افتخار بازیکن فوتبال برزیلی رونالدینیو دی اسیوس مورایرا، که در سطح جهانی به عنوان ‘رونالدینیو’ و در برزیل به عنوان ‘رونالدینیو گائوچو’ شناخته می‌شود، انتخاب شده است.

‘Quadraginta novem’ به معنای ‘چهل و نه’ به لاتین است، که شماره پیراهن رونالدینیو در تیم اتلتیکو مینه‌رو بود، تیم سابق او در برزیل. رونالدینیو شماره 49 را به عنوان یادبودی از مادرش که در سال 1949 متولد شد، انتخاب کرد.”

توپ طلا رونالدینیو

در سال ۲۰۰۵، رونالدینیو پس از درخشش فوق‌العاده‌اش در تیم بارسلونا و تیم ملی برزیل، موفق به کسب توپ طلای فیفا شد. او در آن سال نمایش‌هایی شگفت‌انگیز در لالیگا داشت و به همراه بارسلونا قهرمان لیگ اسپانیا شد. همچنین عملکرد او در لیگ قهرمانان اروپا و تیم ملی برزیل، که در رقابت‌های بین‌المللی نیز تاثیرگذار بود، باعث شد تا توجه کارشناسان و هواداران فوتبال در سرتاسر دنیا جلب شود.

رونالدینیو در سال ۲۰۰۵ توانست در ۳۳ بازی لالیگا ۱۰ گل به ثمر برساند و ۱۶ پاس گل بدهد که این عملکرد عالی باعث شد تا بارسلونا بتواند پس از سال‌ها قهرمان لیگ اسپانیا شود. در کنار این‌ها، او در لیگ قهرمانان اروپا نیز درخشید و بارسلونا را به مرحله نیمه‌نهایی رساند.

رونالدینیو توپ طلا 2005

پس از کسب توپ طلای ۲۰۰۵، رونالدینیو همچنان درخشش خود را ادامه داد و در سال‌های بعد نیز همچنان یکی از محبوب‌ترین بازیکنان جهان بود. او با باشگاه بارسلونا به قهرمانی در لالیگا، لیگ قهرمانان اروپا و دیگر افتخارات بزرگ دست یافت و در تیم ملی برزیل هم به عنوان قهرمان جام جهانی ۲۰۰۲ شناخته شد.

توپ طلای ۲۰۰۵ برای رونالدینیو نه تنها به عنوان یک افتخار فردی بود، بلکه نقطه‌ای بود برای اثبات این که او یکی از بهترین‌ها در تاریخ فوتبال است و تاثیر فوق‌العاده‌ای بر ورزش فوتبال گذاشته است

سبک بازی رونالدینیو 

رونالدینیو به‌طور معمول در پست شماره ۱۰ بازی می‌کرد، اما توانایی بازی در چندین پست هجومی را داشت. او به‌طور خاص در تیم بارسلونا در فصل ۲۰۰۵–۲۰۰۶ به عنوان وینگر چپ بازی می‌کرد، جایی که به‌صورت معکوس (اینورتد وینگر) از این موقعیت استفاده می‌کرد تا با پای راست قدرتمندش شوت بزند. این ویژگی باعث می‌شد که او فضای بیشتری برای حرکت به سمت دروازه پیدا کند و از زاویه‌های غیرمنتظره‌ای شوت بزند.

رونالدینیو استایل بازی

او به عنوان یک هافبک هجومی، توانایی بالایی در ایجاد موقعیت برای هم‌تیمی‌ها داشت و معمولاً به عنوان یک سازنده بازی شناخته می‌شد. رونالدینیو با پاس‌های دیدنی و دقیق خود، در ایجاد گل‌های فوق‌العاده برای تیم‌هایش نقش بسزایی ایفا می‌کرد. در کنار این ویژگی، او توانایی شگفت‌انگیزی در گلزنی داشت. چه از داخل محوطه جریمه و چه از خارج از آن، رونالدینیو قادر بود با هر دو پای خود گلزنی کند و ضربات آزاد و پنالتی‌ها را به طرز بی‌نظیری به ثمر برساند.

تکنیک های رونالدینیو

رونالدینیو الاستیکو

یکی از ویژگی‌های بارز رونالدینیو، توانایی‌های تکنیکی و بدنی فوق‌العاده‌اش بود. او با سرعت، چابکی و مهارت‌های خاص خود می‌توانست مدافعان حریف را به راحتی پشت سر بگذارد.

دریبل‌های رونالدینیو به‌خصوص به‌خاطر استفاده از تکنیک‌هایی مانند «الاستیکو» شناخته شده است، حرکتی که از یکی از الگوهای او، ریولینو، یاد گرفته بود و باعث شد او یکی از بهترین‌های این حرکت در تاریخ فوتبال شود. این تکنیک به ویژه در آفریقا و به‌خصوص در نیجریه شناخته‌شده شد و به نام “گائوشو” معروف گشت.

رونالدینیو ضربه ناتل‌بال

رونالدینیو همچنین در زدن ضربات آزاد، از جمله استفاده از تکنیک‌های خاص مانند «ضربه ناتل‌بال» که توسط هم‌وطنش جونینیو پرنامباکانو محبوب شد، بسیار ماهر بود. او به‌عنوان یکی از بهترین زنندگان ضربات آزاد در تاریخ فوتبال شناخته می‌شود و تاثیر زیادی بر هم‌تیمی‌اش لیونل مسی گذاشت که بعدها به یک متخصص در این زمینه تبدیل شد.

خداحافظی رونالدینیو  از فوتبال

در ۱۶ ژانویه ۲۰۱۸، رونالدینیو پس از سال‌ها حضور در دنیای فوتبال، تصمیم به بازنشستگی گرفت و این خبر را از طریق برادر و نماینده خود اعلام کرد. او گفت: «رونالدینیو فوتبال را کنار گذاشته است، تمام شد. ما قصد داریم پس از جام جهانی روسیه چیزی بزرگ و زیبا جشن بگیریم، احتمالاً در آگوست.» این جشن که قرار بود سه سال پس از آخرین بازی او برای فلومیننزه برگزار شود، هرگز محقق نشد و رونالدینیو رسماً از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

رونالدینیو در دوران حرفه‌ای خود یکی از معدود بازیکنانی بود که موفق به کسب سه افتخار بزرگ در دنیای فوتبال شد: جام جهانی، لیگ قهرمانان اروپا و توپ طلای فیفا. او به یکی از تنها هشت بازیکن تاریخ تبدیل شد که این سه افتخار را در کارنامه خود ثبت کرده‌اند.

رونالدینیو بازنشستگی

اما رونالدینیو تنها به عنوان یک فوتبالیست بزرگ شناخته نمی‌شود؛ بلکه او به عنوان یک نماد فرهنگی در برزیل و سراسر جهان باقی خواهد ماند. پس از بازنشستگی‌اش، او به عنوان سفیر در مراسم‌های مختلف حضور داشت و به طور خاص در مراسم اختتامیه جام جهانی ۲۰۱۸ در مسکو حضور پیدا کرد.

در آنجا، در استادیوم لوژنیکی، او به همراه خواننده اپرا آیدا گاریفولینا در حالی که با درام آفریقایی آهنگ فولکلور روسی “کالینکا” را اجرا می‌کرد، به طرفداران فوتبال در سراسر جهان یک لحظه فراموش‌نشدنی هدیه داد.

⏬مقالات پیشنهادی برای شما عزیزان⏬

عملکرد ملی صالح حردانی سردار آزمون و همسرش+عکسفرانچسکو توتی کیست؟